Kendini tanımayı tek başına kalınca anlıyor insan,
Yanımızda tutmayı seçtiklerimiz mi en sevdiklerimiz?
Kapana kısılmış mıyız gerçekten,
Yoksa bir keşif mi içimize giden?
Ağlayan ruhlar dolaşıyor etrafımda geceleri
Şehrin ışıkları dolarken yatağıma,
Aydınlanan ruhların esintisi dalgalandırır saçlarımı.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta