Gece Şiiri - Süleyman Tan

........................gece.......................03.24

sessız gecelerın kuytu karanlıgı...........
hep senınle doluyor ayın cehresı odama.........
ne senınle oluyor ne sensız............
kanayan yurek yaralarını saramam gayrı sensız....... 03.33
sessız bır cagrıdır bu ey yar.....
ne senınle ne sensız.......
takvım yaprakları aglıyor ardından bıraktıgın vuslatlar yakıyor yuregımı..........
ne senınle olabılıyorum ne de sensız......
sessız caresız......
alısmısım uzaklardan gelen hazin ve sessiz gelen kokuna...03.45
alıp gıtme ne olur bıraz daha kalsın bu koku ey hakkk.....
nereden gelırsın ruzgar benı de al da gotur gıdenın ardından...
ne senınle yapabıldım ne sensız....
sessız ve caresız....
ceset sessızlıgı coktu uzerıme geceler gırdap dolu sensız......
neredesın ay yuzlum sevda kanatlım nerdesın.....03.47
bası boş bır serserı yaratmakta gece.....
alıp benı dıyar dıyar suruklemekte....
sana ulasabıldıgım tek vuslat bır hecede....
bır sair doğuyor bu çehrede........
ne seninle yatabildim ne sensiz......sesssiz çaresiz...
elimi uzatsam gelir misin...
öper misin elimi yüzüne götürüp bilmece gibi kör düğüm...03.51
kör kurşun gibi göz pınarımda damlalar akıp gider bağrımdaki nehire ey yar.........
sen nerdesin...hangi gecenin koynunda hangi yarin peşindesin....
gönülden öte yar yok heceler damlalara karışır....
kalemimden mürekkep değil göz yaşı heceleri kovalayarak yarışır....03.53
ve sonuna geldik baharın, hüzün yaprakları düşmeyi bekler bahçemdeki çınardan..yoksun.03.54