Gece Şiiri - Nuriç Varhan

GECE
Gece sessiz üstelik ay yok
Bulutlar görünmüyor karanlık
Sessiz her taraf kimse yok sokakta
Gecenin canı sıkkın herkes uykuda
Gece şimdi kendinle yalnız
Bu havada titriyor karanlık
Elinde olsaydı o gece olmazdı
Diye düşünceye dalıyor
Böyle yapayalnız üşüyerek
Gece bıkkın kendinden
Herkes uykuda yalnızlık kaderi
İstediği belki bu değildi
Yoksun heyecandan
Gecenin canı sıkılıyor
Kendini oda bazen sevmiyor
Havanın güzel hallerin özeniyor
Güneşe imreniyor
Aydınlığı o şimdi kıskanıyor
Ah diyor bıktım bekçilikten
Zaman çabuk geçse diyor
Gitsem bende biraz uyusam
Canının sıkıntısı bile
Sensizlikte hafif kalıyor
İsteği oldu gün ağarıyor