Gecenin bi yarısı
sadece bir kaç cılız ışık var uzaklarda
çalışıyorlar umutsuzca
zifiri karanlığı yarmaya
yeter mi bu kadarı hiç geceyi aydınlatmaya?
büründükce gece kör kuyulara
kapılıyorum ben de onun girdabına
git gide benziyorum O´na
gece oluyorum tüm ruhumla
sonra bin bir umutla
sarılıyorum Ay´a
ne ben ışık olabiliyorum bu halimle geceye
ne de o derman oluyor, benim dertlerime
geceye ne kadar da çok şey yüklenmiş böyle
ne kadar çok şeyi saklamak zorunda gizeminde
bir yandan savaş verirken,
kavuşmak için güne
öbür yandan biliyor umutsuzca
tüm ışıklar tarafından terkedilip
başladığı noktaya döneceğine...
Çiğdem Kılıç
Cigdem KilicKayıt Tarihi : 19.5.2010 01:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
herşeyin bir sonu olduğu gibi elbet bunlarında sonu olacak,
bin bir umutla aya sarılmak güzeldir gecede,ama umutsuzluğu gözlerden silerek her defasında aynı noktaya döneceğimizi bilsekte yinede hayat yaşamaya değer
umutlanmaya hayal etmeye değer...
tebrikler şairem saygılar
Gecenin Yükü (Gece gebedir güne)
Ürperdim gecenin renginden
Değmesin diye siyahı bedenime
Leylakları giydim tenime.
Ürktüm gecenin sessizliğinden
Sinmesin diye matemi ruhuma
Hayalleri aldım koynuma.
Üşüdüm gecenin serinliğinden
Girmesin diye ayazı gönlüme
Yıldızları serdim döşeğime
Sıyrıldı birden peçesinden gece
Sancıları çeke çeke
Doğuverdi güneş yüreğime
İnci Germenliler
SEVGİLERİMLE...............
TÜM YORUMLAR (47)