Gece yalnızlığında üşüdüm
Karlar yağıyordu lapa lapa ve bembeyaz
Kar tanelerinin suretinde senin yüzün
Parlıyordu güneşin yüzü misali
Tenha sokaklarda şairliğim tuttu
Karanlığında yalnızlığın aydınlığını andım
Ve aydınlık yarınların insana bıraktığı
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta