Gece Şiiri - Nazım Nasuhbeyoğlu

Upuzun bir gecede kendimi muhasebe
Ne kadar derdim varsa döktüm ortalık yere
Biraz sonra zihnimde fırtınalar esince
Bakındım etrafıma bir ben miyim diye.
Evet! Bir benim gecenin bu saati
Dertleri kıskaç yapan kaptıran ellerini
Çalkalanıyor zihnim karanlık odaklarda
Bırakmıyor peşimi her an sahibim ona.
Gözlerimi dikince ruhumun ötesine
Haykırmak istiyorum günümün çilesine.

Gecenin bu saati kendini muhasebe
İçinden çıkılmayan uzun labirent gibi.
Girdikçe çıkış zorlu.Döndükçe çıkış cazip.
Gözlerim hep çıkışta, çıkışta var bir Garip
Garip ki aşk yolunda kendi bahtına aşık
Rabbinin katındaki her kapı ona açık.

İşte benim tüm derdim, o gariple bir olmak
Karanlık ruhumunsa, aydınlatılmış olmak.