Ağla Çocuğum Şiiri - Nazım Nasuhbeyoğlu

Bir adam, bakındı etrafına
Elini uzattı gözleri yaşlı çocuğa
-yavrucuğum, bakarmısın bana?
ağlamak istiyorsan bırak
gözyaşların sel olsun yanaklarında
tutkun büyük olsun
hırsın güçlü.

Bu çocuklar niçin ağlamazlar ki özgürce
iniltileri duyulur ta derinlerden
bir damla yaş çıkmaz ama
Nerde o gür ve cırlak sesleriyle
hayata renk katan tazecikler
Basık ve sisli bir havada
uluyan köpeklerin
korkusu mu düştü yüreklerine?
Köşeye büzülmüş yavrucaklar,
ağlamaktan bile mahrum kalmışlar.