Işığı söndürdüğüme bakma...
Sırtımı da döndüm yatağıma...
Gün geçtikçe daha iyi yazıyorum karanlıkta...
Araladım perdemi...
Gözlerim çıplak karanlıkta...
Ve yıldızlar...
Baktıkça çoğalıyor sanki...
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
