Gecenin tenine çaldığı bir saat,
saatleri eskimiş bir duvar
ve gün geçmesin diye üstünden
koparamadığım solmuş takvim yaprakları...
Yani her gün
dünden eski anlayacağın,
ama zaptedemediğim tepemde dönüp dolaşan,
batıp çıkan, kızgın, küs, kırılgan bir güneş...
Ve telaşlı, şımarık bir hava göğümde şimdi.
Ustası olamadan;
hep acemi geçiyor sensizlik...
Kayıt Tarihi : 17.5.2006 19:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!