ey gece,
sen güneşin susuzluğu
gündüzün ardından koştugu aşkı
sardın yine beni tüm sezsizliğinle
ışığın ne anlamı kalırdı sen olmasaydın
kim öğretirdi bana güvenli kuytuları
sözcüklerim senden yana
gözlerinle dinle beni
gölüm bile senden yana
yansıtmıyor yıldızları
icime doluyor siyahlığın
göklere cıkardığın kıpkırmızı mutluluk cığlıkları,
özgürlük tutkumu kabartıyor.
bastan cıkarıyor karanlık alevin
kızgın aşk fısıltıları serpiyorsun yollarıma
gök bile bir başka güzel sende
bir sevgili gibi cekiyor beni kendine
ey gece,
dinle deli gönlümün tatlı dilini
sevgi tanıyor yüzleri
sevgi veriyor yüzlere şekilleri
Kayıt Tarihi : 4.12.2004 23:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!