Örter gece tüm kusurlarımı ve benliğimi.
Başbaşayımdır ruhumla, huzurla ve geceyle.
Dolunayın ışığı okşar odayı ve benliğimi,
Zihnim tarifsiz duygularla ve geceyle.
Boğar ruhum onu düşlerken benliğimi,
Gönlüm başka der konuşurken geceyle.
Hülyalarda dolanırken hatırlarım benliğimi,
içimde bir merak
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
Devamını Oku
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta