Gece Şiiri - Ayşe Akduman

Şimdi buğulu gözlerle bakıyorum fotoğrafına
Ellerime batıyor kırık çerçevendeki cam parçaları
Yüreğimi kanatıyor gülüşünün bana ait olmayışı
Islanıyor fotoğrafın gözyaşlarımla
Daha karanlık sanki bu gece
Ay daha az parlak, yıldızlar sönük
Gecenin verdiği o huzur, o sessizlik yok sanki
Önce gözlerimin en derinine bakıp gülüşün
Sonra elini sallayıp hoşça kal deyişin bozuyor sessizliği
Ama en güzel sen öğrettin bana
Duyguların nasıl hissizleştirildiğini