Uyandı
Uykulu gözleriyle
Uyumuş dağlara, yarı uyanık dereye
Karanlık gökte asılı bulutlara
Gökyüzünü süsleyen yıldızlara
Geceye yoldaşlık eden Ay' a baktı
Bilirdi
Gece hasret tutkunu
Gece sevda sarhoşuydu
Gece siyah bir binek atıydı
Gece Dünyanın esirliğinden kurtulurdu
Gündüzün telaşı ne kadar çalıyorsa
Yüreğinden sevdiklerini
Gece sarılıp kalırdı sevdikleri yüreğine
Beklerdi
Zira Anacığını rüyalarında gece getirirdi
Geceyi severdi
Herkesin gecesi kendineydi.
Hozat / Tunceli, Mart 2002
Ali Akın
Kayıt Tarihi : 24.6.2021 10:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!