Geç Kalınmış İtirafların Sancısı

Yaşadıklarımız mıh gibi çöreklenirken içimizde,
ellerimizdeki kirler göründü sadece.

Ruhumuzdaki gam yüklü kervanları kimseler görmedi.
Çölleşmiş hayallerimizin,
doyumsuz ihtiraslarımızın faturası,
bakışlarımızda donuklaştı.

Çamura bulanmış ayaklarımız,
çıkış ararken dehlizlerde,
yüreğimiz müebbet hapiste,
günahlarla boğuştu cehennem izbesinde.

Geç kalınmış itirafların sancısı,
bedenimizi sarsarken derinden,
bir yudum ilaçtı beklediğimiz.

Dermansız yaralarımız,
yaşanmışlıkların körkütük izleriydi
hayat serüvenimizde.

7 Ocak 2015