çocuk gibi gülümseyişinde olmasa
alıp götürecek beni
kömür karası gözlerin.
adını koyamadığım
önceleri hiç gitmediğim yerlere.
eziyor beni
siyahın asil ve hükmeden yanı;
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
**çocuk gibi gülümseyişinde olmasa
alıp götürecek beni
kömür karası gözlerin.
adını koyamadığım
önceleri hiç gitmediğim yerlere.***
rastladım size ve tesadüfen seçtim bu şiirinizi ve sanırım sayfanızda dolaştıkça bu tesadüfler artacak ..:))çok güzeldi... yüreğinize sağlık..
tampaun...tşk.ler..
'bu seferde senden bana kalan
yürek yangınıyla beraber
ayak seslerimi sana duyurmadan
gideceğim bu şehirden'
İşte o istemeden gitmeler yokmu. insanı kahreder o gitmeler.Yüreğinize sağlık.Saygılarımla..
Orhan Çapan
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta