çocuk gibi gülümseyişinde olmasa
alıp götürecek beni
kömür karası gözlerin.
adını koyamadığım
önceleri hiç gitmediğim yerlere.
eziyor beni
siyahın asil ve hükmeden yanı;
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




**çocuk gibi gülümseyişinde olmasa
alıp götürecek beni
kömür karası gözlerin.
adını koyamadığım
önceleri hiç gitmediğim yerlere.***
rastladım size ve tesadüfen seçtim bu şiirinizi ve sanırım sayfanızda dolaştıkça bu tesadüfler artacak ..:))çok güzeldi... yüreğinize sağlık..
tampaun...tşk.ler..
'bu seferde senden bana kalan
yürek yangınıyla beraber
ayak seslerimi sana duyurmadan
gideceğim bu şehirden'
İşte o istemeden gitmeler yokmu. insanı kahreder o gitmeler.Yüreğinize sağlık.Saygılarımla..
Orhan Çapan
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta