12 Eylül ün sancılı,sokağa çıkma yasağı uygulandığı günlerinde,
İstanbul sokaklarında sabahlara dek,480 gün,5760 saat devriye
gezmiştik.Kartal,Pendik,Gülsuyu,Samandıra,Dolayoba,Kaynarca
Sultanbeyli,Yakaca,Kurtköy sokaklarını karış,karış gezmiş,santim
santim ölçmüştük adeta...Bombalı pankart indirmiş,hırsız kovala-
mış,sigara-içki kaçakcıları yakalamıştık.Zaman,zaman ölümün
soğuk nefesini ensemizde hissetmiş,serseri kurşunlarına hedef
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
İçim burkuldu be üstadım. Yazık olmuş Yörük Veli'ye... Hayat geç kalana ikinci bir şans tanımıyor...Saygılar
Ertelenen ne çok şey var şu yaşamlarda!İnsanız bazan geç kalabiliyoruz dostlara.Oysaki yaşam çok kısa aslında.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta