Biraz geç kaldım hayata...
Otobüsler kalkmış, sokak lambaları sönmüş.
Bir tek ay kalmış gökyüzünde...
O da benimle konuşmuyor.
Ben ki sustuğum yerden başlamıştım kendime...
Herkesin bildiği o yanlış yerden.
Ben,
kahverengi ceket gibi duruyorum askıda....
Giyilmemiş, sevilmemiş, unutulmuş...
Ellerimi cebime sokuyorum.
Ellerim başka ceplerin yasını tutuyor…
Sevmek dediğin nedir ki diyorum sonra...
Yalnız bir buluttan düşen su damlası.
Birini çok seversin ya hani...
Sonra o su kurur, yerinde pas kalır.
Biraz da pas kokuyorum bu aralar.
Eskimiş valizler gibi açılmıyorum artık.
İçimden ne çıksa yarım...
Fotoğrafların kesilmiş yüzleri ortasından.
Gidilmeyen şehirler, okunmamış mektuplar...
Biraz da şiir yazıyorum bu aralar.
Şunu sakın unutma...
Herkes geç kalır birine.
Kimse vaktinde sevemez kimseyi.
O yüzden....
Bazı saatler boş çalar.
Bazı insanlar eksik gider…
Şimdi biraz daha susacağım.
Biraz daha bakacağım camdan dışarı.
Belki bir çocuk geçer elinde kırmızı balonla...
Belki bir kadın düşer aklıma.
Belki de hiçbir şey olmaz.
Ki zaten hep geç kalınır hayata...
Olcay Arslan 2
Kayıt Tarihi : 17.9.2025 08:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kahverengi ceket gibi duruyorum askıda
giyilmemiş, sevilmemiş, unutulmuş...
Demişsin ya, sensizlikte şiirinde de; herkes geçmiş ben bir resmin kenarında unutulmuşum demiştin..
Kendini hep geç kalmış, sevilmemiş, unutulmuş hissetsen de, seni sevenler var arkadaşım, sen hep kalplerimizin bir köşesinde duruyorsun usulca.
Geç kaldığın nice sevgilerin ömrü, senin içinde kocaman bir kelebek yetiştirsin ve ışık, sevgi, umut saçarak dolaşsın hep gönülleri..
Sevildiğini lütfen unutma..
Kalemin var olsun.. sevgin var olsun.. sen hep var ol...
Bazı sözler vardır, dokunduğu yerden filiz verir insanın içinde. Senin bu cümlelerin de öyle; unutulmuşluk sandığımız yalnızlıklara usulca bir pencere aralıyor.
Belki geç kaldık çoğu sevdaya, belki eksik kaldık çoğu yürekte... Ama senin gibi güzel insanların varlığıyla anlıyoruz: Kalbin dili zamansızdır.
Ben unutulduğumu sandığım her anda, böyle sözlerle yeniden hatırlanıyorum. Kalemin ışığı kalbime değdi, yüreğine bin teşekkür...
Varsın sevgiler geç gelsin, yeter ki içinden kelebekler uçsun.
İyi ki varsın…
Yazdığın her kelime umut gibi. Teşekkür ederim...
TÜM YORUMLAR (2)