Geç Kaldım Şiiri - Altan Arısoy

Ben daha doğarken geç kalmışım
Sonuncu sırayı almışım
Babam hastaymış üzülmüş doğduğuma
Hiç üzülür mü çocuğu olan baba
Ölümcül hasta ya
Acımış yüreği yetim kalacağıma

Öldüğünde dört yaşımdaydım
Bir oyun sanmıştım okunan selaları
Uzun uzun bağırıyordu adam
Ne olduğunu anlamadım
Ağlamadım

Küçücüktüm
Kurtlar payını alıp gitti
Kuru ekmekle beslendim
Kuru ekmek de yetiyor insana
Kendimden bilirim

Erken büyüdüm
Omuzlarımda ağırlıklar
Gelişmedi bedenim
On yedi yaşımda girdim mesleğe
Ne kadar da hevesliydim

Sevmek sevilmek büyük özlem
Sevdim birkaç kez
Sevildim de ama
Evlenmeye geç kaldım

Yetişkin çocuklarım olmalıydı çoktan
Şiir yazmalıydım yıllardan beri
Şu işe bakın
Bu yaşta şair olmaya kalktım

Oturmuş besteler yapıyorum kendimce
Madem ki becerebiliyorum
Neredeymişim daha önce
Nice türkü yakmalıydım
Notalarda uçuşmalıydı duygularım
Geç kaldım

Bir evim olmalıydı şimdiye değin
Bir de araba
Gidebilmeliydim uzaklara
Madem ki bu kadar çalıştım
Otobüs beklememeliydim bu yaşımda

Sağlığım iyi olmalıydı
Ne gezer
Ağrısız acısız yıl geçirmedim
Doktora erken gitmedim değil
Geç kalmışsın dediler
Birçok şey uçup gitti elimden
Birçoğuna zaten ulaşamadım

Ey her an uyaran vicdan
Tutsağın oldum
İster ateşe at
İster baştan yarat

Her şeye geç kaldım
Ama
Bir çözüm buldum sonunda
Her bunalımda
Her soluksuz kalışımda
Bir ses gelir kulağıma
Yaşam her an yeniden başlar
Ne duruyorsun
Başla yeniden
Yakala yaşamı bir yerinden

Sonra çıkarım kapkara derinliklerden
Unuturum tüm olup bitenleri
Silerim olumsuzlukları kötülükleri
Başlarım yaşamaya en baştan

Madem ki herşeye geç kaldım
Biliyorum ki
Ölüme de geç kalacağım
İnadım inattır hani
Azrail de bilmeli

Yaşamak direnmekse
Ölüp ölüp dirilmekse
Ben bunu yapıyorum
Ve başarıyorum

Selam dünya
Selam insan kardeşler
Ben iyiyim
Sizden ne haber