Kapım çalmaz olmuştu.
Gelen olurdu arada bir ümit.
Herkes gitse de bir o terketmedi.
Birden kapı çaldı, hem de geç vakit.
Kapıda belli belirsiz, mahçup bir adalet.
Bu güne kadar neredeydi bu velet...
Bir şehir, bir dağ başı, göklerinde ay ve güneş.
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta