Karanlığın inkara açık sorularını sordum
mealin sesten eksilttiğine.
Ve varlığımın son tefsirinde
sezgimin dilsiz bir ravi olduğunu buldum.
Ey cüzzamlı kibirimden seraba dönen uysal sözcüklerim!
Ukalalığımı ve soytarılığımı askıya alan sabırdan
Babasından önce ihtiyarlayandan
Benden önce büyüyen yaşıtlarımdan
bir kitabın dışında tuttuğu mesajdan
çok şey öğrendim.
Şimdi anne karnındaki dalgın duruşumla
çıkıyorum sokaklara,
ve şairlerin insafına bırakmıyorum
kuşsadığım sözün erimini
Ey kıyametten önce evreni saran kümilatif bilinç!
herkesin herkeste anladığını
Geç.
Geç anladığını bir çırpıda kavradım
Ki şimdi de aşkın
müsveddesi ömrüme sığmayan bir şiir olduğunu öğrendim.
(Gerçek Hayat Dergisi-2003)
Mustafa KayaKayıt Tarihi : 8.5.2004 19:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
çok güzel bir şiir
teşekkürler
TÜM YORUMLAR (3)