Ateşi körükleyip
içine attığının acısını duyuyor mu yüreğin
Yalnız yürümeyi bilmeden
yürüyenlerin ayağından bir taş çektin mi ki
Uzanan ellerin çaresizliğine
ellerini uzatıp çare oldu mu ellerin
Bir kez olsun gururun yabancısı
sevginin yari gibi sevenini sevebildin mi
Sesinden yankılanan ses umudun
güvenin, sabrın, yürekli sesi mi oldu
Yoksa yorgunluk bahanesiyle
gerçeği görmemezliğe kolayca teslim mi ettin
Bağlandığın halkanın kırıklarından
cesareti tutabildin mi
''Evet ''diyorsan, ''evet''lerini taçlandır!
Yücelsin kollarını açarak bekleyenin
''Hayır'' diyorsan da geç değil! .
Yakalayarak yakalan
aşkı olursun sevdiğinin
20 aralık 2006
Gülden IşıkKayıt Tarihi : 20.12.2006 19:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kaybettikten sonra yanmak istemeyenlere yazıldı..
iki elmas biliriz biz
madenciler
biri toprağın altındadır
biri anne yüreğinde...
Ve sen hiç sebepsiz birine selam verebildin mi, ağlayan çocuğun sümüklerinden iğrenmeden mendilinle burnunu silebildin mi... için acıdımı ak sakıllı bir dedenin dalıp giden bakışlarında... kadife bir dokunuş ile yetimi sevebildin mi... aşk... sadece trendemi sandın dı.. bak etrafına ne kadar çok aşk sana yaslanmıştı... geç değil... dokun...
Yüreğine sağlık Annenem... Dokunmanı seviyorum. Selamlarımla.
her sey gönlnüzce olur insaallah..
gurbetten saygılar..
selam ve dua ile...
TÜM YORUMLAR (13)