Kurumuş çiçekler titrerken,
Her nefesin ardı arkası hançer.
İçiyle konuşur mu insan?
Geç kalmışlığın hissi çöker.
Kahreder yakıcı gurbet;
Ömrün gün gün kısalır.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta