Bir kez öpüşebilsek seninle
Gebe bırakabilirdik toprağı
Güneş, bakıcısı olurdu tohumlarımızın
Çocuklarımız kıskandırabilirdi
Taşralı kızları ve şehirli oğlanları
Bir hüzün aralığında nefesim olabilirdin
Ruhumun çıplaklığını sevdirebilirdin yansımanda
Yırtarak açtığım zarfda
Dudaklarının ateşiyle mühürlenmiş mektubun
Söndürebilirdi gonca bahçemi.
Sana mahsustur yalnızca
Ateş ile söndürebilmek ateşimi.
Kayıt Tarihi : 1.4.2024 18:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!