Gazze De Bir Sabah Şiiri - Sebahat Kara

Gazze de, yorgun bir sabah,
Ayarında olmayan bir güneş doğuyor.
Ezanları susturulmuş,
Uyku bile nöbet tutmuş.
Ölüm dahi yetmemişti
Gazze çocuklarının güzelliğini silmeye,
Melekler şahitti, kanlı yüzlerine
Ölürken bile güzeldi. Gazze çocukları
Yorulan ruhları hissiz,
Solarken umutları kimliksiz
Sıcacıktı yanık bedenleri
Elleri toprağına dokunamaz,
masum canlarla bir şehir,
Asla alınamaz.
Oyüzden asildi. gazze çoçukları
Devam etmem için ağlamam gerekecek,
Acıyla karışmış bir öfke taşır yürek
Hergün erkenden şehre gece çöker,
Bilinmez ertesi gün kim nereye gider?
Ne garip yolcudur. Gazze çocukları
Masum gözyaşı ilk yardıma muhtaç,
Ölüm kapı da bekler karnı aç.
Öyle bir mekan düşler,
Adam olmuş yüreğin de çocuksu izler.
Ölürken bile yürekliydi. Gazze çocukları...