küçükken yamuldu diye ağladığım,
gazoz kapakları,
oyunumu bölmüştü,
çirkin gülüşlerden...
çocuklar bir avuç çamur attı yüzüme,
büyüdüm ve gitti...
mahalleli toplandı başıma,
namussuz kadınlara inat,
edepli cümlecikler kurdum,
ama hayat edepsizce kazandı yine de,
ütüldüm ve bitti...
Kayıt Tarihi : 1.5.2010 14:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
şiirinizi
beğeni ile okudum
TÜM YORUMLAR (9)