Gazi Şiiri - Cengiz Kılıç

Umutluyduk hayattan

Çok hayaller kurduk
Birgün geri dönüp mutlu olmayı

Olmadı tertip olmadı
O hain pusu
Umutlar gibi bizide yıktı bizide yıktı
Sitem etmıyorum
Böyle güzel vatana degil bir can

Ne mutlu bir damla kan verene

Biz buna ınandık böyle bildik

Bilmiyorum tertip bilmiyorum

Etrafımda bana ne saygı duyan

Ne de benimle gurur duyan

Tekerlekli sandalyemin üzerinde

Bir ben birde beli bükülen anam

Ben çok hasar aldım belkıde ondan
Bilmiyorum tertip bilmiyorum

Zor yaşantımın bir bölümünü
Seninle paylaşmak istiyorum

Evin merdivenlerinden düştüm
Kalkamadım tertip kalkamadım
Öylece anamı bekledim

O beni yerde görünce
Sorma tertip sorma
Bir eli dizimde bir eli düşmemek için
Merdiven korkuluğunda

Gücü yetmeyince ağlayıp durdu
Zaten onun gözleri hiç kurumadı

Sağolsun komşular geldide

Gözlerim doldu gözlerim doldu

Bu millet için
Mayın tarlasında yürürdük
Bilmiyorum tertip bilmiyorum

Bir düğün daveti geldi
Gittik tertip gittikte salona giremedik

İçerisi kalabalık yer yok dedıler
Öylece kapıda kaldık
Anam söylemesede
Onun dolan gözleri
Bana çok şey söledi cok şey tertip

Doğrusu orda beni bekleyen
Bir gül de yoktu
Benim gülüm
O gün mayın tarlasında
Sol yanım gibi oda soldu
Gülüm de soldu gülüm de soldu

Devlet bizi hiç yalnız koymadı

Kimseye muhtaç etmedi
Benim tek isteğim
Bir gün biri kapımı çalıp
Kuru bile olsa
Bir çicek
Yeterdi tertip yeterdi