Dışarısı soğudu, pervanelerde kelebekler gibi hep öldü azize.
Gazel vuracak gülümü, anlatsam mı mumun yalnızlık hüznünü.
Ben mesûd resimler çekilirim de söyle; şimdi kalem kime ağlasın.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta