Gazel (.n'eylesin) Şiiri - Hakan Pomakoğlu

bir dem usârenin tadına vara âşık, düş görmüş n'eylesin
deccal kaş göz ki en-dâmı, zehri balına gizlemiş n'eylesin...

ağaran ufka karşın üfül üfül salınan mahmûr gelincik
bahtına Nuhtan kalma bir kıyametî tufan düşmüş n'eylesin...

gonca gülüne bakıp usanmadan nağmeler düzen andelîb
öpüp kocayım derken dikeni tam böğrüne yemiş n'eylesin...

seke oynaya meleşen balaban bakışlı kınalı kuzu
âh ki sürüden kopup hain kurdun inine varmış n'eylesin...

tek yumrukla nice namlı kaleler fetheden yiğit akıncı
kendi gibi bilip kalleşin tekine sırtın vermiş n'eylesin...

dile devşirir düşü şair daldırır kamışı gevher-bâr hokkaya
özüne çalar inciler saçar da yaraya em olmamış n'eylesin...

"yaradılanı sev Yaradandan gayrı..." deyü Kul Edip heyhât
bir âfet-i dü-cihân-sûz taze yosmaya tutulmuş n'eylesin...

Edirne, 1999