Gazel IV Şiiri - Necati Bey

Var iken canane gönlüm cana olmaz aşina
Şem’i koyup gayr ile pervane olmaz aşina

Can-ı yüreklendiren sinemdeki peykanıdur
Kalbi âhen olmayan meydana olmaz aşina

Can tabibisün senin geldügün uman hastalar
Hoş dirilür derd ile dermana olmaz aşina

Ey bana sen ağlamakla başa çıkmazsın diyen
Gözi yenmeyen kişi ummana olmaz aşina

Bakmadı benden yana sen mâha uyaldan gönül
İki gün bir kimseye divane olmaz aşina

Niçün ahşamlarsın ağyar ile ey bedr-i temam
Seg bilürsün kim meh’i tabana olmaz aşina

Kısmet-ü bezm-i ezeldür ey Necati bilmiş ol
Aşina bigâne vü bigâne olmaz aşina