Âb-ı dîdem gün-be-gün cûş eyleyen bir sel-durur
Sen değilsin mübtelâ-küş beni bu sel öldürür
Gözlerimden saçtım eşk ardınca kim ta’n ettiler
Arkasından gidenin su dökülür bin yıl-durur
Kaht-ı gülşenden belâbil kaldı akfâs içre zâr
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta