Gönlüm güzelin şem'a-i ruhsârına yandı
Bilmem acabâ kendini pervâne mi sandı
Çeşmân-ı siyâhından anın attığı oklar
Bir bir sineden geçti ciğer-gâhe dayandı
Âşıklığımın sıdkına kanmaz iken evvel
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta