Gazel-4 Şiiri - Urfalı Şair Abdi

Sevdiğim göster cemalin çekme ruhsâra nikaab
Pertev-i hüsnün senin görsün utansın âfitâb.

Hûri-i Cennet misin bilmem nesin ey dil-rüba
Kaçma benden gel beri halim harâb ettin harâb.

Tir-i gamzen can alır nûr-ı nigâhın can verir
Şeh-i hûbânım yeter etme bana nâz ü i'tâb.

Çeşmi âhu kaameti dil-cû keman-ebrû ile
Âteş-i aşka beni yaktın kebâb ettin kebâb

Dilirâ ABDİ esir-i dâm-ı aşkındır senin
Ey gül-i bağ-ı melâhat kâm-yâbet kâm-yâb

fâilâtün fâilâtün fâilâtün fâilün

Urfalı Şair Abdi

I. Sevdiğim, yüzünü örtmeyip güzelliğini göster ki,
gü¬zelliğinin ışığım gören güneş utansın.

2. Ey gönül çalan (sevgili) , Cennet hurisi misin, nesin (bilmiyorum) benden kaçma, beni harab ettin.

3. Gamzenin oku can alır, gözünün ışığı can verir;
gü¬zeller şahı bana ettiğin naz ve (sarfettiğin) acı sözler yeter.

4. Ceylan gözü, gönlü çeken boyu; keman kaşın ile beni aşkının ateşine yakarak kebap ettin.

5. Ey gönlü süsleyen (sevgili) ABDİ senin aşk tuzağı¬nın esiridir,
ey güzellik bağının gülü, onu muradına erdir.