Ey melek-simâ nazar kıl nâle vü efganıma
Hâlet-i aşkın benim kâr etti şirin cânıma.
Zahm-dar etme vücûdum hançer-i hûn-rîz ile
Yetti gamzenle beni öldürme girme kanıma.
Bir devâsız derde düştüm iştiyakından senin
Bulmadı çâre etibbâ derd-i bi-dermânıma.
Hasretinle hayli demdir girye-nâk oldum yeter
Zevk-yâb-ı ülfet et bâri gelince yanıma.
ABDİ’yâ aşk ateşi dehşet-fezâdır sinede
Sönmüyor deryâ da gelse âteş-i sûzânıma
fâilâtün fâilâtün fâilâtün failün
Urfalı Şair Abdi
I. Ey melek yüzlü, inilti ve haykırışlarımabir bak,
aş¬kının ettikleri beni tatlı canımdan bezdirdi.
2. Kan akıtan hançerinle vücudumu yaralarna,
yeter beni gamzenle öldürüp kanıma girme.
3. Sana duyduğum istekten bir devasız derde düştüm ki,
doktorlar derdime çare bulamadılar.
4. Hasretinle ne zamandır ağlayıp dururum.
Yeter, ya¬ruma gel ve beni dostluğunun zevkine vardır.
5. Ey ABDİ, aşk ateşi tende korkunç bir yangındır.
De¬niz de gelse yanan bu ateşe kar etmiyor.
Kayıt Tarihi : 10.6.2007 09:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!