Kimine İstanbul, Paris, kimine İstanbul, Şam
Bende Pariste olurdum, İstanbul’da yanındaysam..
Çok şanslı biri olmalı, geceleri düşündüğün
Ve şansız olmalı, gözlerinden düşürdüğün.
Ben ki şiir olurdum,şair olmak yetmez sende
Kalemin olduğunu görmedim,o minicik elinde
Zaten yazdım şiir,sende kimsin desen bana haktır
Kalbim şiirin olmak için daima yanacaktır..
Baktığın manzarada düşündüğün varmış gördüm.
Sorun değil ben zaten seni gördüğüm zaman öldüm
Gömdüler beni ayak parmaklarının ucuna
Sokayım böyle şansın 10. burcuna.
Nedir içim bu curcuna,sen sevmeyi bilmezdin
Bir güzelin uğruna böyle içki içmezdin.
O balonlar aşkımın toplamının kare kökü olmaz
Bir başkası sevse bile, benim gibi solmaz
Soldum işte mutsuzum,benim olmana sebep yok
Kalbimi vurdu ah, kirpiğinden iki ok..
Ben güzele güzel demem güzel masum olmadıkça
Ben şiire şiir demem,içinde ismin doğmadıkça..
Aklım sende,fikrim sende, ruhum sende bilesin.
Yinede bilirim korkma, sen beni istemezsin..
Çok güzelsin,pek güzelsin,allah sahibine bağışlasın
Hadi Orçun söyle şimdi,tek taraflı yarış nasıl?
Kayıt Tarihi : 18.4.2017 03:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kimine İstanbul , Paris, kimine İstanbul, Şam Bende Pariste olurdum, İstanbul’da yanındaysam..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!