Sür felek durmadan kan dolu câmı bile
Kanla başlar her demin kandır encâmı bile.
Gün gelir al kan içer toprak da bir şan için
Bir yudum kandan alır, şair ilhâmı bile.
Gitti çoktan hülyadan yâr serv-i revan olup
Uğramaz oldu hâba o gül endâmı bile.
Yıkmadı gönlümüzü dostun yıktığı kadar
Hülagu Han Bağdat’ı Timurlenk şam’ı bile
Boşa gitmez devlerin attığı adım elbet
Hür ufuklardan gelir kol kol devamı bile
Umma zâhitsenmedet, kuzgunîrüzgârlardan
Döndürürüz borana şol esen samı bile.
Aldı gönül dünyadan fâniliğin tadını,
Sildi yıllar koymadı dillerde gamı bile.
Kahpe eflâk sarsılır billâh senin de tahtın
Gür iman diş diş söker, zindanı, dâmı bile.
Dört duvar az ol cefa ehline elbet ey Seyf
Kim sevişmek ecelle, vuslât akşamı bile.
Kayıt Tarihi : 28.10.2002 18:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!