Gazel-1 Şiiri - Kamil Boz

Açıldı gönlümün kapısı kalmadı sana bîgane
Varsa cihanda sevdiğim o da sensin yegâne

Bunca yıldır hep bir âşina ararken gönlüm
Sonunda seni buldu bir yiğit gibi çıktı meydana

Bu aşk vadisinde yol katetmek pek müşkül imiş
Mecnun denli aşka tutulan olmalı elbet rindâne

Gönlüm çâk çâk olsa da bu aşk yüzünden
Çıkamaz girdâb-ı belâdan âşık bulsa da bahane

Âlem-i hayalde her şeyin rengi pembedir belki
Hiçbir âşık inkâr etmez onu kabul eder handâne

Serv-i revanım zülfüyle tuzağa düşürse de beni
Gönlüm ona gücenmez bilakis bulur huzur-u şahâne

Sözü dolaştırıp söylemede pek fayda yoktur elbet
Ruhi gibi onun da adı yayılır bir gün cihâna