Sustuğum anlarımda odamda çınlayansın
Uzaklarda olsan da tek beni anlayansın
Sözlerinle yayılır ruhuma bir inşirah
Gönlümün figanını sessizce dinleyensin
Sanadır intizarım ey gül çehreli canan
Bu garibi şefkatle sevgiyle besleyensin
Ben uzaktan uzak ve kimsesiz bir biçare
Sen hep bana yakınsın ve beni dileyensin
Ağlamak ümidiyle kapını çalıyorum
Sen beni hep düşünen halime ağlayansın
Gönlümün sarayını süslüyorsun Sevgili
Ruhumu avucuna alarak bağlayansın
Sözlerim erişiyor sana doğru her sabah
Öteler aleminden köleni gözleyensin
Bir demet gül,salavat ta yürekten dualar
Sana giden hediyem kabul et çağlayansın
Kayıt Tarihi : 17.12.2014 16:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!