Kırık aynalarla dolu mutsuz odalarda
Kim bilir kaç bahar geçirdim
Kim bilir kaç bahar bekledim seni
İstanbul'un karanlık ve çıplak sokaklarında
Ellerinin sıcaklığına muhtaç kaldım
Güneşin doğuşunu bekledim
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
