Gayya Kuyusu Şiiri - Ali Doğan Dağbey

Gizlenmişim sarp kayanın ardına
Yaban koçu gibi zordayım
Vadilerdeyim dağdayım
Sensiz ahu zardayım
Nemrut’tayım
Hem Everest’te
Hem Lut’tayım
Başım gökyüzünde cennette
Ayağım cehennem çukurundayım
Atadan kalma eşkıyayım
İsyanlardayım üryanım
Türkü söyler bir yanım
Mavzer atar diğer yanım
Sen ki eyy AŞK
Bir ömürdür hasretteyim
Seni beklerim
Derdi derde eklerim
Tutmaz ki dileklerim
Gel desem gelemezsin
Etrafın çelik duvar
Uçtan uca feodalite
Bilirim mahpustasın
Bir ahh desen müfreze duyar
Her gece saat üçte
En derin düşlerdesin
Gül desem gülemezsin
Nefes bile alamazsın
Malum
Ağalık var serde
Bin mal bir soluk
Çok iyi bilirsin
Çıkıp dağlara
Oturup yanıma
Bir soluk bile alamazsın…

Dağdayım dağdayım
Sensizim yalnızım
Ahu zardayım
Eyy AŞK bilesin ki
Aşkın Gayya Kuyusu’ndayım
Tutup elimden çıkaramazsın…

(*) Gayya Kuyusu: Mitolojiye göre Hazreti Yusuf’un
atıldığı derin kuyu.