İplik söküğü kıvrımları dolanıyor ayaklarıma,
Ey yaralı bile kükreyen aslan,
Uyanacaksan uyan
Bakamıyorum artık kâbus gibi rüyalarıma.
Tohum düşmüş toprak,
Yine doğuracak.
Yine de soluk alıp verebiliyoruz,
Önümüz de gayya kuyusu.
Sen hâlâ gülüyorsun,
Küllerimizden yine doğarız der gibi,
Kuyuya düşeceğiz diyorum,
Aldırmıyorsun.
Güneşi içenlerin aydınlık türküsünü söylerler,
Aklı başında olan deliler.
Zifir perdesini yırtarak,
Fecrin sarkacında geceyi diktik,
Ayağımıza dolanan iplikle
Oysa bir karanlık iki aydınlık arasındaydı,
İki gündüzün arasında kalan gece gibi
Zulmün son gecesi bu,
Gerisi aydınlık.
Önder Karaçay
Önder KaraçayKayıt Tarihi : 1.11.2015 11:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrikler
TÜM YORUMLAR (8)