Bizden habersiz ne kolumuz ne bacağımız kalkar
Beynimizden alır izin
Vücudumuzdaki bir hücre beni görebilir mi?
Tüm organlarımız bizim emrimizde
Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Duygu yüklü şiirinizi
beğeniyle okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta