Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Tema, bütünlük ve derinlikle ses uyumu fevkalade işlenmiş güzel bir şiir. Sizi kutlarım Meral Hanım.
Dostluk ve saygımla.
TEMEL NASIL ATILMIŞSA ÖYLE DEVAM EDER Mİ ACABA? ne güzel anlatılmış sosyal yaramız olan gayrimeşru çocuğun yaşam sürecinde olanlar ve olabilecekler..mükemmel benzetmelerle ne hoş dökülmüş dizelere..yüreği ve emeği kutluyorum..selamlar Meral hanım..tam puan ile antolojimdesiniz..
kurgu ve anlatım harika.
akıcı bir şiir.anlam bütünlüğü bozulmadan sonuna kadar değişik ve yerli yerinde kullanılan imgelerle tamamlanmış.
final başlı başına harikaydı.
tebrikler değerli dostum.tam puanımla sevgiler.
Bu dizeler ünlü AVARE filmini hatırlattı
RAJ KAPOR nede güzel oynamıştı o filmde.
Gayri meşruluk o çocuğun kişiliğini etkilemez.
Yolu açık ve çevresi iyi olursa bu hikayenin sonu çok iyi biter.
YÜREĞİNE SAĞLIK DOSTUM
Kaleminize ve yüreğinize sağlık.Güzel bir şiir okudum severek ve hazla.Kutluyorum.Tam puan ve saygılar sunuyorum.........................halilşakir
noktası başında koyulduğu için mi bilmiyorum ama çok sevdim bu şiiri.biraz da ben kokuyorum mısralarda...
yüreğinize sağlık şaire..
Çok duygusal bir şiir.İmgeler yerli yerinde.Sağlam bir kurgu ve akıcı olduğu kadar sade bir dil.Kutlarım tam puanla + ant.
Ama yine de diyorum ki;
İnsan zor anlarında öyle düşünebilir. Bir de ayak izlerine bakmalı...
YARADAN’IN AYAK İZLERİ
Genç adam yürüyordu kumsalda
Gecenin ikinci yarısında,
Dalgaların köpükleri çıplak ayaklarında
Kimsecikler yoktu orada
Bir genç adam, bir de Yaradan’ından başka.
Başını kaldırdı gökyüzüne,
Yıldızlar yoktu nedense.
Hayatı bir film oldu sanki o gece,
Güzel anılar geçti peş peşe, tatlı bir müzik sesiyle.
Yanıp sönen sayısız ışıklar ve ailesi,
Birlikte geçirdiği en mutlu günler.
Seyretti gökyüzünün özel perdesinde.
Ansızın baktı yere, kumsalda ayak izleri…
İzler iki çift; biri kendininki, ya diğeri?
Diğeri çok özel, çok gizemli
O anda hissetti: bunlar Yaradan’ın ayak izleri…
Serin rüzgârda biraz ürperdi
Yine de seyretmek istedi.
Başı gökyüzünde, anılar resmigeçitte
İzler kumsalda ilerlemekte.
Bir ara zor günleri geldi ekrana.
Müzik bile değişti, bozuldu o anda
Yüreği sıkıştı o günleri andıkça.
Eğilip yere baktı, kumsaldaki izler tekti.
İnanamadı, bir daha bir daha baktı;
Güzel anılar geçerken izler çift,
Zor günlerin anılarında izler tekti.
Bir sitem yolladı Yaradan’ına:
“Güzel günlerimde hep yanımdayken
Zor günlerimde neredeydin sen?
Yaradan sordu:
“Neden böyle bir karara vardın hemen?”
Genç cevapladı:
“Güzel günlerin anılarında izler çift iken
Zor günlerimde bak bire düştüler aniden”
Yaradan güldü:
“Çünkü zor günlerinde,
S e n i k u c a ğ ı m d a t a ş ı y o r d u m b e n…”
Naime Özeren
Mart 2006
Ruhsatlı yaşamakla ruhsatsız yaşamak arasında bir fark yok günümüzde... Aziz Nesin'in 'Yaşar Ne Yaşar, Ne Yaşamaz' kitabındaki gibi... Yaşamda önemli olan kendimize verdiğimiz değerler önemlidir... Kutlarım şiirinizi... Sevgilerimle...
kalemindeki mürekkep hiç bitmesin şaire , kutluyorum .
Harika bir anlatım, birazda hüzün verici amma olsun harika bir şiir olmuş kutlarım.
Bu şiir ile ilgili 42 tane yorum bulunmakta