Gayri Nizami Şiir Şiiri - Atila Yalçınkaya

Bir göç, bir devri daim, mevsim mevsim.
Gördüğün renkte durmuyor hiçbir resim.

Yüksekten alçaklara bir göç yaşanmakta.
Dağlara yağan karlar, ovaya su olmakta.

İnsanda değişmekte güven yok aynalara,
Dünkü ince belli ben, dönmüşüm fıçılara.

Soframızdan mideye bir göç var denizlerden.
Seçiliyor rızıklar istavritten lüferden.

Sırma saçlarım gitti, başımdaki kar mıdır,
Belim büklüm büklümdür, üstündeki bar’mıdır.

Bir göç sanki çarşıdan, karşı mezaristana.
Kimine ne dersen de; Dandini dandini dastana