Ey fâni sevgili!
Dünya âlem güldü düştümde Aşka,
Karşında koyun yok melemem gayrı;
Sıradan, baktım Aşk gözüyle başka,
Sırlara daldı kalp çelemem gayrı..
Hakk'ın lebi sensin öp dudağımı,
Vuslat ânı gelsin gör adağımı,
Yeterince kırdın yâr budağımı,
Gönlümü Aşkınla yelemem gayrı..
Mecâzi mahbûbum perdesin açtım,
Bâki Aşk sırrını sâyende saçtım,
Hakîki Mahbûb'u bulunca kaçtım,
Bende bana erdim gelemem gayrı..
Senden önce kalbim kan ağlamazdı,
Durup durup Aşktan hiç çağlamazdı,
Elek diye seni Hakk sağlamazdı,
Nefsi başkasıyla elemem gayrı..
Kader fırsat verdi gördüm zâlime,
Bakan herkes şaştı suskun hâlime,
Sükut doldu senden sonra kâlime,
Teslim oldum dağı delemem gayrı..
Adem kula derdin kim demiş cefâ?
Bir çilen etmez bin dünyaca sefâ,
Gönlüm arardı hep yüzlerce defa,
Ömrüm bitti yolun telemem gayrı...
Kayıt Tarihi : 31.5.2016 17:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!