Gözlerine baktıkça, ondan ilham alırdım
Bu aşk hiç bitmeyecek, ölümsüzdür sanırdım
Allah’ım neydi suçum, neden bizi ayırdın
Ben onunla mutluydum, olsa da gavur kızı…
Tek suçum çok sevmekti, yürekten güvenmekti
Vefasızlık etse de, gözümde bir melekti
Geçici heves değil, niyetim evlenmekti
Ne vardı ayrılacak, söyle gavurun kızı…
Yılan sokmuştu beni, sadece kaldı izi
Bırakıp gidişiyle ömrümce çektim sızı
Ey Allah’sız kitapsız seni gavurun kızı
Kader değil ayıran, kaprisin yıktı bizi…
Sevdaya giden yolu, çiçeklerle donattım
İlk kez sevdim hayatta, aşka kördüğüm attım
Gavur kızı yüzünden, boş yere mahpus yattım
Unutamadım gitti böyle bir vefasızı…
Kayıt Tarihi : 10.6.2009 18:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dinlediğim bir hikayeden esinlenerek kaleme aldığım bir şiir olup, benimle hiç ilgisi yoktur... 10.05.2009
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!