Gavurca Düşmanca Şiiri - Kadir Umay

Yıldızlar, ay ışığı ve o puşt karanlık sanki düşman
Götüreceklermiş eskimiş yollar söyledi
Sokak lambaları şahit inanmazsan
Artık yıllanmışım kirli külünlerde
Sofram yine zengin;
Zeytinim ekmeğim yine bolcasına
Çiçeklerim güneşsiz kalmış,
Uykusuz kalmışım.
Yatağım yorganım bendir beni sorar
Gündüz vakti işte
Kör olası şehrim bomboş.
Olmazsa çık gel.
Bunların hepsi hayal.
Dur dahası var dinle artık.
Sonra dalıp köşe başlarında seni aradım,
Kan pusu demeden seni buldum.
Gavurca düşmanca bir akşam işte;
Beri yandada bir şiir okudum
Rutubet havalı otellere.
Ötede sevgiyi yazdım dahası karaladım;
Daha sonradan yenilmezcesine.
Az ötede de;
Gavurca, düşmanca o akşamda
Kendimi astım.