Ne İzmir, Ne İstanbul,
Ne damak tadı kaldı ne de sarhoşluğum,
Mavi güzergah üzerinde uçsuz bucaksız gidiyorum arkadaş!
Yorulmuş bir baykuş sanki
Keskin hatları bitmiş bir vücut,
Yalnızca üşüyorum şimdi…
Yine bu akşam hüzünlü,
Dolunay açmış gönlümde
Zifiri, Kafir karanlığına yürüyen
Başıboş bir gâvurum.
Kayıt Tarihi : 31.7.2015 14:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)