GATA’ya Selam Olsun.

Gece hep hüzün verir aslında insanlara
Fakat geceyi güzelleştiren resimler vardır
Asılı tablo misali.
Sen o resme bakarsın önce
Mutluluk gözyaşları akar gözünden
Sonra dudağın yara olasıya kadar öpersin o çerçeveyi
O bunu hiç bilmeden
Sonra o gözyaşların çoğalır nedensizce
Aslında nedensiz de değildir
Bilirsin onun özlem gözyaşları olduğunu
Ve umutsuzluğa kapılırsın..
Çaresizce..
İçin yana yana.
Mecbur kalarak.
Özlersin deli gibi
Ama elinden bir çare gelmez
Tüm oluşumları denesen de kendi çapınca
Karlığında gurursuz kalacağını bilsen de
Atarsın o adımı.
Fakat karşındaki seni istemiyorsa
2 cihan bir araya da gelse
Kavuşmaz o bedenler,
Yürekler.
Oysa ben;
Çayın şekersiz içileceğini bile senden öğrenmiştim,
Aynı tadı alalım diye.
Onca şeker atmaktan vazgeçip
Tek bir bardakta
Beraberce içmenin zevkine varmak için
Vazgeçmiştim ağzımın tadından.

Şimdi her çay içişimde
Aynı bardaktan içtiğimiz o çayın tadını arıyorum.
Dudak izlerini arıyorum senin,
Yapayda olsa dudaklarına değmesi için.

Söylesene şimdi gözlerimdeki, gözlerin..
Dudağımdaki sen! tadım.
Ve sensizlikle boğuşan bedenim,
Ne zaman birleşecek?