sokaklarin isiklari mi los
huznun mu vurmus goklerine istanbulun
agliyor mu ne bir marti
icindeki sessiz cigliklarin tinisi mi bu
Bir orman geceye esir
Gece korkunun efendisi
Ormanda bir deli cicek
Karanliklara meydan okuyan askiyla
Adi ask
Tadi sevinc
Farzet ki bir ruzgarim
Bir anlik serinlik icin caldim kapini
Teninde yasamak icin duslerimi
Ben ruzgar gibi geldim sana
Hayir der misin bu dussel esintiye
Diyelim ki ben bir akintiyim
sen bakma bana
sozlerim kendimle savasin kan izleri
en once kendimi yaraladim
en once kendi yaralarimi dagladim
cok aci cektim sanma yaralandigimda
en cok yaralarim iyilesirken agladim
Ucu bucagi olmayan suskunluktaydim
Oyle gecmisim ki kendimden
Aska uyanan sehvetim calmasa kapimi
Gecen zamanin farkina varacagim yok
Uyanislarima el verecegim yok
En cok ozlerken seviyorum
Sevisiyorum
En cok hasretinle dokunuyorum
Tutunuyorum sana
En cok soluksuzlugumda
Aklima geliyor sevdan
Aynaya yansiyan cocuk gulumsemem
Yitik bir askin hatirasi
Cok eskilerde kalan belki
Ya da gelecegimi prangalayacak kadar yakin
Umutsuzlugumu korukleyecek taze
Acilarini kaniksayacak kadar eski
Ne ariyorsun kelimelerimde
Benden baska bir sey yok anla
Bak ne cok kosuyorsun kendine
Acligin beni anlamalarda mi dinecek
Ne cok anlamalarima sariliyorsun
Beni anlamalarda arama kendini
teninin diriliginda atiyor gundogumu
basim donuyor guzelliginde
aydinlik mi ne bu yuzume vuran
kokusu teninin mi sarhos eden
ne zaman baksam yuzune
arzu firtinalari kasip kavuruyor ruhumu
nicedir duymadim sesini
hastaymissin duydum
yuzun solgunmus
gulumsemenden calip geciyormus gunler
iki uc kelimem var sana dair
zamana emanet verdigin gulumsemelerden caldigim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!