Gassan Satar Şiirleri - Şair Gassan Satar

Korkarim yazin gelisinden
Kis uykusu biter
Uyanir ormanda uyuyanlar
Iner sehre
Bazen biyikli
Bazen acik yakali gomlekli

sari saclarinda bahar
karanfil kokulu bir gulumseme
sicacik bir sevgiyle selam ettim uykuya
renklendi gokkusaklari duslerimde
gundogumu vurdu bakislarima
sari isiltilar karisti sacinin kokusuna

Uzaklardan bakmisim
Uzaklara ellerimi acmisim
Sicakliga degmis ellerim
Sevdanin izi kalmis avuclarimda
Yuzume surmusum
Sevdanin izi cicege acmis

Bir akvaryumun icinde
Saskin gozlerle alismadigi sinirlara bakan kucuk bir balik
Sonlu olan bir mekanin bunaltici baskisini yasiyordu
Oysa sinirlari olmayan mekandan
Sonsuzlugun iliklere kadar yasandigi okyanustan geliyordu
Ozluyordu okyanus hayatini

Bir ses
Bir kipirti
Bir golge
Yasadigimi bana hatirlatacak tek bir hareket
Bir kotuluk
Bir darbe vucudumda agri olusturacak

Yorulmustu bir kotulukten bir digerine kosturmaktan
Dunya kotulukle doluydu
Ve her yurek onu cagiriyordu simdi
Ne zaman duracakti bu insanlar
Kotulugu dusunuyor
Ve kotulugu uyguluyorlardi

Bir elma isirigina sigdirdik butun gunahlari
Gunahlarimiz sevaplarimizin icindeymis
Bilmeden yasiyoruz
Ask varligimizmis
Sehvetin icine kapatip saklamisiz
Ruhu bir bedene hapsetmisiz

Yuregimde bir isyan atesi yaniyordu
Haykirsam duyulacakti semadan
Hayat
Ey hayat
Cok sordum sana
Nedir senin benden alamadigin

Iki yuzlusuyum yasamin
Bir yanimla gulerim hayata
Yuregimde binlerce huznu yasarken
Dost yuzleri cevremde
Yalnizliktir yuregimin kanayan yarasi
Bir yuzum baharda

ne zaman sana dusse aklim,
ruhumda bir siirin harfleri dolanir..
tutkumla notalanir
bir ask sarkisi olur sevdam
seni soylerim durmadan